دانش بسکتبال

فرم بسکتبال 3 × 3 به طور قابل توجهی با نسخه بسکتبال 5 علیه 5 از بسیاری جهات متفاوت است. اگرچه غالبا، بسکتبال 3 × 3 را یک نسخه ساده از بسکتبال معمولی تصور می‌کنند، اما این فرم از بسکتبال، به دلیل قوانین مختلف بازی، از پویایی خاص خود برخودار است. تفاوت‌هایی از جمله تعداد بازیکنان (یعنی سه بازیکن شروع کننده و یک ذخیره، بدون محدودیت تعویض)، زمین کوچک (یعنی طول یک نیمه زمین بسکتبال معمولی منهای یک متر) تنها با یک حلقه، توپ با مهندسی خاص ( وزن یکسان اما اندازه کوچکتر)، مدت زمان مالکیت (دوازده ثانیه) و یک وقت ده دقیقه‌ای (ساعت در زمان مرده شدن توپ، متوقف می‌شود که شامل پرتاب‌های پنالتی نیز می‌شود) و هر تیمی که 21 امتیاز بیاورد برنده بازی است. در این مقاله قصد داریم از سایر تفاوت‌های بسکتبال 3 × 3 و بسکتبال بسکتبال 5 × 5  صحبت کنیم.

فرم بسکتبال 3 × 3، به دلیل اینکه به جای ده بازیکن، شش بازیکن در زمین حضور دارند، فضای بیشتری برای حرکت بازیکنان برای دریبل زدن، نفوذ کردن، حمله، پاس، برش، حرکت بدون توپ و غیره وجود دارد. در حالی که در بسکتبال 5 علیه 5، زمین شلوغ‌تر است و فضای کمتری برای انجام مهارت‌ها وجود دارد. بنابراین، به دلیل تعداد هم تیمی‌های کمتر، به بازیکنان این امکان را می‌دهد که آنچه را که در زمین می‌بینند ساده کرده و تصمیمات ساده‌تری بگیرند. هر بازیکن فقط باید روی دو هم تیمی دیگر و دو مدافع دیگر تمرکز کنند، در حالی که در بسکتبال 5 علیه 5، این شرایط کاملا متفاوت است.  

در بسکتبال روز دنیا، بسیاری از بازیکنان اکنون توانایی ایفای نقش‌های متعدد در تیم را دارند. شاید به همین دلیل است که مفهوم پوزیشن‌های ترکیبی و بازیکنان همه کاره با توانایی‌های مختلف که می‌توانند به طور مستمر در زمین نقش‌های مختلفی را بر عهده بگیرند، بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است. در فرم بسکتبال 3 × 3، هر بازیکن باید بتواند هر پوزیشن را بازی کند. بر این اساس، تاکید زیادی بر توسعه همه مهارت‌های هر بازیکن وجود دارد و بازیکنان باید مهارت‌های پوزیشن‌های رایج در بسکتبال را تمرین کنند، به عنوان مثال، اگر یک بازیکن قد بلندی دارد، به این معنی نیست که آن‌ها در طول بازی صرفا به بازی پشت به حلقه در منطقه رنگی بپردازند. آن‌ها باید سایر مهارت‌های پوزیشن‌های دیگر را نیز تمرین کنند.  

در بسکتبال 3 × 3، بازی بدون وقفه است و انتقال حمله به دفاع خیلی سریع صورت می‌گیرد. بازیکنان باید به سرعت فکر کنند و واکنش نشان دهند و خیلی سریع از حمله به دفاع سوئیچ کنند. در بسکتبال 5 علیه 5 ، بازیکن می‌تواند بعد از کسب امتیاز و هنگام بازگشت به دفاع، کمی شادی پس از گل داشته باشید. شما می‌توانید یک لحظه استراحت کنید اما در بسکتبال 3 × 3 این شرایط داخل زمین وجود ندارد. شما باید دائما به فکر حرکت بعدی باشید. شما باید سریع فکر کنید و برای هر چیزی آماده باشید، بنابراین، نیاز به پاسخ فیزیولوژیکی نسبتاً بالا احساس می‌شود. بازی با شدت بالا، تصمیم گیری سریع‌تری را توجیه می‌کند. یک تصمیم اشتباه ممکن است به قیمت از دست دادن مالکیت و کسب امتیاز توسط تیم مقابل تمام شود. یکی از مهم‌ترین قوانین در بسکتبال 3×3، عدم توقف بازی پس از کسب امتیاز است. پس از کسب امتیاز در فرم 5 علیه 5، شروع مجدد بازی از بیرون زمین بسکتبال و از پشت خط Baseline آغاز می‌شود، اما در 3×3، مسابقه بدون توقف و با یک ریباند دفاعی ادامه می‌یابد. نبود توقف منجر به تغییرات مستمر در نقش‌های دفاعی و هجومی می‌شود که تمرکز فوق العاده بازیکنان را می‌طلبد. به عنوان مثال، پوشش دادن نزدیک‌ترین بازیکن به محض اینکه تیم مقابل کسب امتیاز کرد یا توپ را از دست داد، بسیار مهم است. در واقع بازیکنان، باید برای شروع مجدد بازی، نیز باید برنامه داشته باشند.

در بسکتبال 3 × 3، تماس فیزیکی سخت‌تر است و داوران به راحتی سوت نمی‌زنند، که این موضوع مستقیماً به بازیکنان مربوط می‌شود که باید قوی‌تر باشند و کنترل بهتری بر بدن خود در هر موقعیتی در زمین داشته باشند. بنابراین بازیکنان باید بتوانند بدن خود را در هوا کنترل کنند و حرکت پایانی خود را قوی‌تر انجام دهند و امتیاز کسب کنند. توان انفجاری بالا، یکی دیگر از عواملی است که می‌تواند به شدت بر بازی تأثیر بگذارد. از آنجایی فضای بسیار بیشتری برای حرکت بازیکنان وجود دارد، اگر بازیکنان از توان انفجاری بالا برخوردار باشند، می‌توانند فرصت‌ها و موقعیت‌های خوبی برای تیم خود ایجاد کنند و به احتمال زیاد کنترل بازی و توپ را در اختیار خواهند داشت. کنترل بدن نقش مهمی در بسکتبال 3 × 3 ایفا می‌کند به طوری که عضلات مرکزی و به طور کلی تعادل عضلانی نقش بسیار مهمی در موفقیت ورزشکار ایفا می‌کند.

رامین رضایی

کمیته توسعه فدراسیون بسکتبال

• 13:26
• 1403/03/06
• 1670
• چاپ خبر