بازی در ابعاد کوچک (Small-Sided Games (SSGs))

بخش اول

بازی در ابعاد کوچک (Small-Sided Games (SSGs)) که در آن عناصر و ابزار بازی در آن کاهش یافته است و بازیکنان در این محیط ها و بازی ها تمرین می کنند تا حرکات خود را با اطلاعات ضروری وفق دهند که در نهایت به جفت شدن ادراک-عمل جهت هدایت رفتار بازیکنان کمکی شایانی می کند. این نوع بازی‌ ها، بازی‌های اقتباسی مبتنی بر مهارت یا آموزش مبتنی بر بازی شناخته می ‌شوند که در آموزش بازیکنان در بسیاری از ورزشها و در روشهای مختلف تمرینی برای بهبود مهارتهای عملکردی و ورزشی بازیکنان استفاده می‌ گردد. بازی در ابعاد کوچک، به طور گسترده توسط مربیان بسکتبال جهت توسعه همزمان مهارت های فنی و تاکتیکی بازیکنان استفاده می شود. این نوع بازی ها، بخش عمده ای از فعالیت‌ های آموزشی را تشکیل می ‌دهند و در بین بازی ‌های مختلف جایگاه برجسته ای دارد و در آموزش مهارت های حرکتی، فیزیکی، عملکردی و غیره نقش بسزایی دارد. بنابراین، پیشنهاد می گردد، بازی در ابعاد کوچک به یکی از اجزای ضروری هر برنامه تمرینی و آموزشی خصوصا در رده های سنی پایه جهت آموزش مهارت های بنیادین تبدیل بشود. مربی نوع بازی ها را با توجه به تعداد و توانایی های بازیکنان و قوانین خاص بازی تنظیم می کند تا با ایجاد یک چالش تاکتیکی خاص برای بازیکنان به صورت جمعی، توانایی ها و مهارت های آنها را بهبود می بخشد. علاوه بر این، تغییراتی در رفتارهای تاکتیکی و اجرای تکنیکی بازیکنان ایجاد می کند، زیرا آنها در حال انجام یک نسخه اصلاح شده از ورزش خود هستند که پویایی و ویژگی های اساسی آن حفظ می گردد.  برای باز تولید نیازهای فیزیکی، فنی و تاکتیکی بازی واقعی، مربیان به طور منظم از بازی در ابعاد کوچک در برنامه تمرینی خود استفاده می کنند. دلایل عمده استفاده از بازی ها در ابعاد کوچک عبارت است از:

1. بازیکنان چه زمانی از یک مهارت در شرایط و محیط رقابتی استفاده کنند. به عبارت دیگر، بازی‌ در ابعاد کوچک به بازیکنان این امکان را می دهند که مهارت‌هایی را که در طی انجام تمرین‌ها در شرایط و محیط رقابتی از آن استفاده کنند و همزمان کسب تجربه کنند.

2. تبدیل بازی بسکتبال به بازی در ابعاد کوچک تر موجب می شود تا بازیکنان دچار سردرگمی نشوند. به عنوان مثال، شما برای بازی های پیک اند رول نمی توانید مستقیما از بازی های 5 به 5 بهره بگیرید.

3. مشارکت تمامی بازیکنان را در پی دارد. متأسفانه، در بازی های 5 به 5 ، معمولاً فقط چند بازیکنی که برتری نسبی دارند، غالب اوقات، مالک توپ هستند و اقدام به پرتاب می کنند (این موضوع مورد توجه و خواسته مربیانی است که همواره به دنبال پیروزی هستند). بدین ترتیب، سایر بازیکنان به ندرت فرصتی برای آوردن توپ به زمین تیم حریف یا اقدام به پرتاب پیدا می کنند و در نتیجه، احتمالا این بازیکنان بسکتبال را برای همیشه کنار بگذارند. اما، این موضوع، در شرایط بازی 3 علیه 3 اتفاق نمی افتد و به تمامی بازیکنان فرصتی برای پیشرفت می دهد و همه باید درگیر شوند!

4. افزایش فضای که به بازیکنان این امکان را می دهد بدون اینکه به دیوار و ترافیکی از بازیکنان برخورد کنند، سعی در استفاده از حرکات متنوع داشته باشند. همانطور که به دفعات شاهد این ماجرا هستیم که بازیکنان جوان همانند آهن ربا به سمت حلقه کشیده می شوند و فضای اندکی را در اختیار بازیکنان با توپ قرار می دهند. بنابراین، فضای اضافی در زمین به بازیکنان این امکان را می دهد که خلاق باشند و مهارت های خود را تمرین کنند زیرا با ترافیک کمتری مواجه هستند.

5. بازی در ابعاد کوچک، فرصت های امتیاز آوری بیشتری را برای بازیکنان فراهم می سازد. مربیان حتما متوجه این موضوع شده اند که بازیکنان رده های پایه علی الخصوص مینی بسکتبال و نونهالان، بعد از بازی با یک لبخند بزرگ به سمت والدین خود می‌دوند و مشتاقانه به آنها می گویند که در آن بازی چند امتیاز کسب کرده اند. آیا به این معنی است که آنها هم تیمی های بدی هستند زیرا بیش از حد نگران کسب امتیاز هستند؟. جواب خیر است. در رده های پایه، آنچه بسیار مهم است، علاقه مند ساختن بازیکنان بچه ها به بازی بسکتبال است.

6. وقتی بازیکنان کمتری در زمین حضور داشته باشند، بازیکنان تصمیمات بهتری می گیرند زیرا گزینه های کمتری برای بررسی وجود دارد. وقتی با بازیکنان جوان سر و کار داریم، می‌ توانیم با گزینه های 1v1، 2v2، 3v2 و غیره شروع کنیم و زمانی که آنها به درک مناسبی از بازی رسیدند، می توانیم به تدریج تعداد نفرات را افزایش دهیم.

گردآورنده: رامین رضایی

Bredt, S. G., Morales, J. C., Andrade, A. G., Torres, J. O., Peixoto, G. H., Greco, P. J., ... & Chagas, M. H. (2018). Space creation dynamics in basketball small-sided games. Perceptual and Motor Skills, 125(1), 162-176

Halouani, J., Chtourou, H., Gabbett, T., Chaouachi, A., & Chamari, K. (2014). Small-sided games in team sports training: a brief review. The journal of strength & conditioning research, 28(12), 3594-3618.

McCormick, B. T., Hannon, J. C., Newton, M., Shultz, B., Miller, N., & Young, W. (2012). Comparison of physical activity in small-sided basketball games versus full-sided games. International Journal of Sports Science & Coaching, 7(4), 689-697

Sampaio, J., Abrantes, C., & Leite, N. (2009). Power, heart rate and perceived exertion responses to 3x3 and 4x4 basketball small-sided games. Revista de Psicología del Deporte, 18(3), 0463-467. .

با کلیک بر روی لینک های ذیل، می توانید نمونه ای از این بازی ها را مشاهده بفرمایید.

https://aparat.com/v/XsWxg

https://www.aparat.com/v/2CtBu

https://aparat.com/v/IBvDA

• 14:24
• 1402/04/28
• 8370
• چاپ خبر